Omawiany temat: Księga Przysłów.

NW: dla poznania mądrości
BT: by mądrość osiągnąć
BW: dla poznania mądrości

Definicja: poznanie

W Pismach Hebrajskich rzeczowniki tłumaczone na „wiedza” albo „poznanie” pochodzą od podstawowego czasownika jadá‛, który oznacza „wiedzieć”, „dowiedzieć się (z opowiadania)”, „poznać (z obserwacji)”, „znać się (z kimś lub na czymś)”, a także „mieć doświadczenie, wprawę”. Właściwy sens danego słowa i częstokroć też sposób jego oddania trzeba ustalić na podstawie kontekstu, np.:

• Poprzez obserwowanie przez wiele lat Abrahama [Por. Rodzaju 18:19 z  Rodzaju 22:12 BT: (...)Teraz poznałem (...) BW: (...)bo teraz wiem (...)] Stwórca dobrze zapoznał się z nim  - a nie tylko o nim wiedział.

Podobnie jak czasownik jadá‛ („wiedzieć”), również najważniejszy hebrajski wyraz tłumaczony na „wiedza” czy „poznanie” (dá‛at) oznacza przede wszystkim znajomość faktów bądź zgromadzenie wiadomości, ale czasami obejmuje coś więcej, np.:

• brak poznania/wiedzy = brak mądrości (jako brak działania zgodnego z tą wiedzą)
  W tym znaczeniu określenie odnoszące się do braku poznania, wiedzy -  znajdziemy w księdze Ozeasza: "(...)Nie ma w kraju ani wierności, ani miłości, ani poznania Boga" (BW). Izraelici znali Stwórcę i jego wymagania, gdyż sam im je przedstawił (Ozeasza 8:1-2). Ich brak poznania wynikał więc z niestosowania się do poznanych praw i wytycznych.

• współżycie cielesne
  W Rodzaju 4:17, gdzie niektóre przekłady tłumaczą Jadá‛ na "poznał" ("I poznał Kain żonę swą, która poczęła (...)" BG). W podobnym sensie w Mateusza 1:25 oraz Łukasza 1:34 użyto greckiego czasownika ginòsko [tłumacze oddają najczęściej ten werset tak: "Ale nie obcował z nią (...)" BW]

• ocena
  Do oceny określonych pojęć (jako do poznania) odnosi sie np. Rodzaju 3:22: "(...)Oto człowiek stał sie taki jak my: zna dobro i zło (...)" BW. Adam i Ewa znali co dobre i złe dzięki przykazaniom przekazanym od Boga, ponadto nie odnoszą sie te słowa również do poznania zła z doświadczenia, ponieważ Bóg nie musi popełniać zła, by je znać (Psalm 92:16). Logiczne się wiec wydaje, że dorzucając mierniki Boga i ocenę tego co złe i dobre - pierwsi ludzie sami sobie zostawili i ustanowili prawo do oceny co jest dobre a co złe (porównaj Jeremiasza 10:23a)

W Chrześcijańskich Pismach Greckich „wiedza” lub „poznanie” to na ogół tłumaczenia dwóch wyrazów: gnòsis i epígnosis. Oba są spokrewnione z czasownikiem ginòsko, który znaczy „poznać; dowiedzieć się; zrozumieć; zauważać” - ale może też odnosić się do zażyłej znajomości (1Koryntioan 8:3; 2Tymoteusza 2:19).
Do ciekawych wniosków możemy dojść analizując werset z listu do Efezjan 3:19, gdzie autor listu wyraźnie oddziela / rozróżnia poznanie (jako wiążące się z doświadczeniem czegoś) od poznania jako wiedzy:
"a także poznać (gnonai) miłość Chrystusową, przewyższająca poznanie (gno'sis ) (...)" NW
Z kontekstu wynika, że doświadczenie i zrozumienie miłości Chrystusa jest możliwe - gdy będziemy go naśladować (Efezjan 3:17; 4:2). Takie doświadczenie (praktyka) przewyższa samą wiedzę o Chrystusie (Efezjan 3,18; 1:18).

Poznanie miłości Chrystusowej (naśladowanie go zgodnie z nabytą wiedzą o nim) możemy odnieść do terminu tłumaczonego niekiedy jako "dokładne poznanie" lub "pełne poznanie" (. Takie formy tłumaczenie odnoszą się do słowa epígnosis, wzmocnionej formy wyrazu gnòsis (epí: „dodatkowy”), częstokroć — jak wynika z kontekstu — oznacza „ścisłe, dokładne lub pełne poznanie”.

• W 2 Tymoteusza 3:6-7 Paweł ponownie oddzielił zdobywanie wiedzy od "dokładnego poznania". Dokładne poznanie wiązało się z wdrażaniem poznanej wiedzy od Boga ( 3:2-6).
  "takie, co to zawsze się uczą, a nigdy nie mogą dojść do poznania prawdy" (2 Tymoteusza 3:7, BT)
  "takie, które zawsze się uczą, a jednak nigdy nie potrafią dojść do dokładnego poznania prawdy" (2 Tymoteusza 3:7, NW)

• W Kolosan 1:9 Paweł modli się, by chrześcijanie - a wiec osoby już znające Chrystusa, "zostali napełnieni dokładnym poznaniem" (NW) - "wydając owoc" (Kolosan 1:10, NW) (porównaj z Kolosan 2:2-3; 2:6;3:5)

Termin poznanie zdaje się być bliższy terminowi - nie poznawaniu jako takiemu (nabywaniu wiedzy), ale osobistemu doświadczeniu tej wiedzy w działaniu -  i takie "doświadczenie" wiedzy jest dopiero jej poznaniem.