Ciekawiło mnie, czy s± imiona w Biblii takie, gdzie mamy nie tyle jakie¶ imię z "ch" ['c/e/h/a/'], co takie, gdzie jest /w imieniu/ najpierw litera "c", a potem "h" [samo "h"]? I wówczas dylemat: jak czytać i wymawiać?
Otóż jest takie imię - "Jic/har" - z 1 Kronik 6:18 [ew. 6:3, wg innej numeracji]. Oddzieliłem kreseczk± "/", gdyż faktycznie w zapisie hebrajskim mamy najpierw literę "c[adhe]" /z 'szewa nieme' pod spodem/, a potem "h[e]". Napisanie po prostu "ch" - dla czytaj±cego Polaka - oznacza po prostu "h" ["ch" = 'c/e/h/a/'].
Podobnie też, kiedy mamy ¶ci¶le po hebrajsku "Jicchaq" [inaczej: "Izaak"], to kto¶ może odczytać "cc" [podwójne "c"], a dopiero potem "h". Jednak raczej nie ma takiej notacji w tek¶cie BHebr; i mamy po prostu "c" i potem "ch".
W przypadku owego imienia z 1 Kronik 6:18/6:3/, to różnie 'wybrnięto' w Przekładach. Mamy np.: "Icchar" - N¦; "Yitzar" - HNV; "Izhar" - pewne angielskie; "Jizhar" - DBY; "Jishar" - BT, BW.
Co do sytuacji takiej, jak w przypadku imienia "Barzilaj" - np. 2 Samuela 17:27 -- to raczej wszyscy wiedz±, że w hebrajskim nie ma liter typu "ż" czy "rz" ['/e/r//z/et/']. Tak więc czytamy - jak w przypadku formy "Tar/zan" - "Bar/zilaj".