1. Język polski: Biblia moim pocieszycielem - też jest osobą ?

2. Personifikacja - to dosyć powszechna forma używana także w innych - współczesnych językach
- mądrość (rdz. żeński) (prz 1:20-33; 8:1-36) por Mt 11:19; Łk 7:35
- grzech (cechy osobowe w gr) - Rz 5:14, 17,21; 6:12

3. Greka: pa·ra′kle·tos - w gr to słowo rodzaju męskiego, mówiąc więc co uczyni to siłą musiał użyć poprwanej formy gramatycznej - czyli zaimków osobowych rodzaju męskiego (J 16:7,8) !!! Używając pneuma (rdz nijaki) - stosuję się zaimki rodz nijakiego (ono)!!!!
Taki przypadek masz w Jana 14:17 (gr słowo rodzaju nijakiego ) - ono, coś.

Dowód 2 i 3 wskazuje więc wyraźnie , że nie chodzi o "usoabianie " lecz zwyczajnie reguły gramatyczne !!!

Masz tutaj wersety - duch bez rodzajnika - czyli nie odnosi sie do osoby: Dz 6:3, 5; 7:55; 8:15, 17, 19; 9:17; 11:24; 13:9, 52; 19:2; Rz 9:1; 14:17; 15:13, 16, 19; 1Ko 12:3; Heb 2:4; 6:4; 2Pt 1:21; Judy 20