Spotkałem się z różnymi definicjami słowa „chrześcijanin" - większość z nich niezbyt precyzyjnie definiowała to hasło, np. Mały słownik jęz. pol. podaje definicje: „wyznawca*** religii głoszonej przez Chrystusa".
Pierwszy raz słowo „chrześcijanami" lub „chrześcijanie" ( tłum z gr. Christianòs) zostaje użyte w Biblii w Dziejach Apostolskich (Dz. Ap.) 11:26. Przykładowe tłumaczenia końcowego fragmentu tego wersetu w polskich przekładach Biblii:
- BW: nazwano po raz pierwszy uczniów chrześcijanami
- BT: po raz pierwszy nazwano uczniów chrześcijanami
- BG: uczniowie nazwani są Chrześcijanami
- NW: nazwano uczniów chrześcijanami
- GP: otrzymać imię po raz pierwszy chrześcijanie
Wydarzenia tam opisane rozgrywały się w 44 r .n.e - możliwe więc, ze po raz pierwszy tam właśnie użyto tego terminu (choć struktura gramatyczna wypowiedzi z Dz. Ap. nie wyklucza innych możliwości).
Kolejnym wersetem są Dz. AP 26:28: „Agryppa zaś rzekł do Pawła: „Wkrótce przekonałbyś mnie, bym został chrześcijaninem."" - to słowa urzędnika Państwowego, wypowiedziane ok. 58 r n.e.
Co ciekawe nazywali w ten sposób naśladowców Chrystusa ludzie nie będący tymi naśladowcami. Sami naśladowcy Chrystusa w we wzajemnych relacjach używali np.
- „wierzący wPana", „bracia" i„uczniowie" (Dz 5:14; 6:3; 15:10),
- „wybrani" i„ci, którzy są wierni" (Kol 3:12; 1Tm 4:12)
- „niewolnicy Boga" oraz „niewolnicy Chrystusa Jezusa" (Rz 6:22; Flp 1:1),
- „święci", „zbór Boga", atakże „ci, którzy wzywają Pana" (Dz 9:13; 20:28; 2Tm 2:22; 1Ko 1:2).
Naśladowcy Chrystusa w relacjach poza współwyznawcami używali terminu „Droga", np.: (Dz 9:2; 19:9, 23; 22:4). Z kolei ich przeciwnicy nazywali ich najczęściej: „sektą" lub „sektą nazarejczyków*" (Dz 24:5; 28:22).
Jak wskazuje kontekst wypowiedzi z Dz.Ap. 11:26: „Dzięki Boskiej opatrzności nazwano uczniów chrześcijanami" - nazwa ta została też zaakceptowana przez naśladowców Jezusa Chrystusa, jako nazwa na którą nadanie miał wpływ sam Bóg**.
Definicja chrześcijanin.
Pochodzenie słowa. Chrześcijanin pochodzi od słowa „chrystus" ( „mesjasz" inaczej „pomazaniec" - człowiek wypełniający określone przez Boga zadanie).
Chrześcijanin - z greckiego, z hebrajskiego: mesjanista.
Kontekst. Kontekst wskazuje, że nie chodzi o pochodzenie od samego terminu „chrystus" lecz od osoby Chrystus Jezus (dokładnie ten - ten jest tym Chrystusem).
Kontekst w jakim użyto po raz pierwszy słowa „chrześcijanin" zwraca uwagę na, że osoby tak nazwane:
- głosiły dobrą nowinę o Panu Jezusie (Dz.Ap 11:20)
- zgromadzały się w zborze i nauczały (Dz.Ap 11:26)
cdn.
Przypisy
*Nie należy mylić z „nazireatem" (nazirejczyk). Chodzi o miasto Nazaret w którym Jezus spędził większość swojego życia, stąd „nazarejczyk - z Nazaretu". W czasach Jezusa często dodawano do imienia przydomek wskazujący skąd pochodził dany człowiek.
** Zwrot tłumaczony na „nazwano" pochodzi z gr „chrematízo" i najczęściej jest tłumaczony na „zostać nazwanym" . Słowo to jest definiowane w kontekście działań Boga (J. Strong, Exhaustive Concordance of the Bible, „Greek Dictionary of the New Testament", 1890, s. 78; E. Robinson, Greek and English Lexicon of the New Testament, 1885, s. 786; (J. Thayer, A Greek-English Lexicon of the New Testament, 1889, s. 671); Thomas Scott Explanatory Notes (1832, t. III, s. 419)).
Dlatego m.in. w przekładzie Younga czytamy: „W Antiochii też za sprawą Boga uczniowie zostali po raz pierwszy nazwani chrześcijanami".
*** wyznawca (Mały słownik jęz. pol.)- 1. ten, kto wyznaje jakąś religię; 2. zwolennik jakiegoś poglądu, idei, itp