Dzień stwarzania czy trwał 24h?
Słowo dzień jest tłomaczeniem hebr. jom; gr. heméra. Sposób użycia i kontekst wskazują na znaczenie tego słowa:
- Dzień - jako okres światła dziennego (nie całej doby) Rdz 1:4-5
- Dzień 7 trwa nadal - zobacz: Odpoczynek-Boga
- Rdz 2:4: Dzień (jom) stwarzania to wszystkie 6 dni, dobrze oddają ten werset np. przekłady:
- BW: Takie były dzieje nieba i ziemi podczas ich sto wrzenia. W dniu, kiedy Pan Bóg uczynił niebo i ziemię.
- BG: (...)gdy były stworzone dnia, którego uczynił Pan Bóg ziemię i niebo\"
- NW: Oto dzieje niebios i ziemi w czasie ich stwarzania, w dniu, w którym Jehowa Bóg uczynił ziemię i niebo.
- Prorocze znaczenie dni - dzień za rok - Ez 4:6
- Dzień wybawienia - jako pewien okres (2Kor 6:2)
- Dzień sądu np. (2Pt 3:7) - długi okres por. Obj. 20:204-6
- Z PUNKTU WIDZENIA Boga dzień moze być jak tysiąc lat - 2P 3:8 por Ps 90:4
- Dzień jako okres czasu zawierający i zimę i lato - Zach 14:8
Podsumować można to słowami z
A Religious Encyclopædia : „Dni stwarzania były okresami, fazami procesu twórczego, a nie dobami 24-godzinnymi”.
Tak więc termin dzień nie zawsze dotyczył literalnego dnia, kontekst wskazywał o jaki okres czasu chodzi.
W Old Testament Word Studies Williama Wilsona wymieniono następujące z różnych możliwych znaczeń tego słowa: „Dzień; często ma on znaczenie czasu w sensie ogólnym albo jakiegoś długiego okresu; cały rozważany okres (...) Słowem dzień oznacza się także określoną porę roku albo czas, w którym dzieje się coś nadzwyczajnego”.
Dodatkowe informacje:
Dzień kalendarzowy - doba słoneczna: czas pomiędzy dwoma kolejnymi przejściami Słońca nad tym samym południkiem, określającymi pełny obrót Ziemi dookoła własnej osi.
Natomiast w czasach Biblijnych (Żydzi, Fenicjanie, Numidowie, Ateńczycy) liczyli dzień od wieczora do wieczora (np. Kpł 23:32). Babilończycy - doba zaczynała się i kończyła o wschodzie słońca, a u Egipcjan i Rzymian - o północy.
